On roaming and homing, love of nature and the nature of love.

woensdag 19 januari 2011

Ons bloed

Hoe hard je ook reist, het blijft moeilijk te slikken welke werelden allemaal naast elkaar bestaan. Terwijl op la Gomera het leven voortkabbelt, gaat in de Mexicaanse grensstad Ciudad Juárez het geweld genadeloos door. De stad is niet alleen een bolwerk van de narcotrafficantes, maar ook de hoofdstad van feminicide, gendergebaseerde moorden op vrouwen. Een van de voortrekkers van de strijd tegen feminicide, Susana Chávez, is nu zelf vermoord. Daarmee is de bedenkster van de alomtegenwoordige slogan ‘ni una muerta más’ (‘niet een dode meer’) ironisch genoeg het eerste bekende slachtoffer van het nieuwe jaar in Juárez.

Susana was ook dichteres. Wat volgt is een vrije vertaling van haar gedicht ‘Nuestra Sangre’.


ONS BLOED Susana Chávez

Mijn bloed,
Van dageraad,
Van vertrokken maan,
Van stilte.
Van dode rots,
Van vrouw in bed,
Die in de leegte springt,

Die openstaat voor de waanzin.
Helder en bepaald bloed,
Vrucht en kiem,
Bloed onbegrijpelijke omwenteling,
Bloed bevrijding van zichzelf,
Bloed rivier van mijn zangen,
Zee van mijn ravijnen.
Bloed moment waarin ik pijnlijk geboren werd,
Gevoed door mijn laatste aanwezigheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten