Er is gesproken taal en geschreven taal. Maar op la Gomera hebben ze ook gefloten taal. Het Silbo Gomero of kortweg el Silbo is door de oorspronkelijke bewoners bedacht. Wie over het eiland van hanige ravijnen en kokette spitsen huppelt, begrijpt gauw waarom. Met hun gefluit konden de Guanches van verschillende barrancos of valleien met elkaar communiceren. In een handomdraai was een boodschap het eiland rond. Vandaag is het vooral nog handig daar waar mobiele telefoons geen netwerk ontvangen en om te roddelen over nietsvermoedende toeristen.
Volgens onderzoek is Silbo gebaseerd op Spaans en heeft het twee klinkers en vier medeklinkers. Elke letter heeft een fluitje, wat de taal fonetisch maakt (je fluit zoals je zou schrijven). Betekenis wordt gegeven door verschillen in toon, melodie en vloeiendheid. Verder is ook gebleken dat Silbo wel degelijk een taal en niet zomaar een deuntje van flierefluiters is; bij de silbadores is het taalcentrum in de hersenen actief.
Charmant en wel, niet zo lang geleden scheelde het geen haar of niemand op het eiland begreep nog een fluit van el Silbo. Het introduceren van de taal als verplicht schoolvak in de jaren negentig heeft daar een stokje voor gestoken. Sinds 2009 wordt Silbo ook beschermd door Unesco.
Ben je op la Gomera en hoor je de vogeltjes? Luister nog een keer, ook de eilandbewoners zijn nog lang niet uitgefloten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten