Ik verleng ze graag met verlangen. De dagen.
Ik hou van de wereld vanuit dakraamperspectief.
Lakens lichaamswarmte lichtinval centraal.
Terwijl buiten de mensen zich nuttig maken.
Ik lees jouw lijf. Niet de krant.
Niks verdiende rust. Niks verzet vanuit bed.
Vandaag is schandalig apolitiek arevolutionair a-economisch denken.
Vandaag is een daadkrachtige ode aan de romantiek.
Vandaag heet zelfs niet zondag, dat sussend sluitstuk dat zoveel genot toelaat.
Vandaag is liggen lachen en liefhebben.
Schuldgevoel niet meer dan een handvol letters in de vage verte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten