On roaming and homing, love of nature and the nature of love.

zondag 9 februari 2014

Fee-industrie

Je zou verwachten dat de taalverwarring tussen mij en mijn Hollandse lief na meer dan een jaar in Amsterdam wonen wel voorbij is. Dat blijkt bij momenten lelijk tegen te vallen.

Zo blijven zachte medeklinkers hard waar ik woon. 'Maak je geen sorgen, schat', zeggen de Amsterdammers, 'dat sal ik wel voor je doen. Een dergelijke uitspraak vormt doorgaans geen obstakel voor vlotte communicatie. Op momenten van extreme vermoeidheid, hoogoplopende irritatie of diepe ontspanning durft het nog eens anders lopen.

Liepen mijn lief en ik gisteravond over straat. Zij aan het woord. Over een documentaire die haar wel boeiend lijkt. 'Een docu over de fee-industrie.' Ik zie het al helemaal voor me. Uitgebuite arbeiders in megafabrieken aan de lopende band. De eerste zet heelder veel te lange dagen rechtervleugeltjes aan feeënlijfjes, de volgende doet linkervleugeltjes, nog een andere stopt stafjes in hun handen. Eens af vliegen de feetjes door de kapotte ramen naar buiten een sprookjesachtig leven tegemoet terwijl binnen het zwoegen eindeloos doorgaat.

Voor de zekerheid toch nog even checken.
-'Wáárover gaat die docu?'
-'Nou ja, je ziet allemaal boerderijen in de States...' De rest van haar zin vervaagt. Het besef sijpelt binnen. Het gaat over de fee-industrie. Met een v.

Wie samen met mij van de teleurstelling wil bekomen, kan hier 'Farmageddon' kijken. En, o ja, weet iemand hoe de feeën dan wel gemaakt worden?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten