Ze gaan niet sneller. Ze verstenen.
De zakenman, standbeeld met diepblauw jasje los over de schouder, met business-naturel achter zijn rechterpink vastgehaakt.
Het citytrippende koppel, de reisgids nog in de vergruisde knuisten vastgeklemd.
De fitnesskerel, wijdbeens, met de handen diep in de afgetrainde zakken weggestopt.
De girl next door, blik op dromerig oneindig, ver verwijderd van het bleekgroene rietje van haar coffee to go.
De jonge veroveraar, diep diep achterover gezakt op de rubberen leuning.
Onbeweeglijk bewegen ze voort. De stoet van immobiele reizigers.
Tot plots. Een flits. Een vrouw op hakken, rode blouse strak om het lijf. Ze trippelt over het roltapijt. Tegen de richting in. Ze spookglijdt. Ze laat de al te geboende vloer waar ik stommelings over slenter nog feller blinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten