In Lepe wonen alleen oude mensen. Toch bestaat er geen twijfel over wie de oma van het dorp is. Dat is señora Cruz – omdat niemand haar voornaam gebruikt, zijn we haar Santa Cruz beginnen noemen.
Santa Cruz is oma omwille van haar leeftijd, maar dat niet alleen. Ze is oma door de manier waarop ze haar patatten zit te schillen op het bankje voor haar deur, weggestopt in het steile smalle stenen dorpsstraatje. Als een oma stopt ze me meer bananen toe dan ik kan eten, liefst in ruil voor wat avocado’s die haar doen likkebaarden en haar tandeloze lach nog beter laat uitkomen. In omaguerillastijl klimt ze met krukken en al tot aan mijn deur als ik te lang wacht met langskomen. Om te kijken of ik niet alleen ben, of ik me niet alleen voel.
Maar het alleromaast is ze wanneer ze me weer een keer de drempel over lokt. Wanneer ze zoute nootjes bij de koffie serveert. Of wanneer ze me volstopt met cake. Maandenlang beweerde ze met grote stelligheid dat de baby van mijn zwangere vrienden een meisje zou zijn. Het is una niña, je zal het wel zien! Het is een jongen geworden. Dat vindt Santa Cruz ook best. Sinds de geboorte eten we alleen nog maar zoetigheid voor de gezondheid van het jongetje, ik en oma Cruz.
probeer je haar nu wijs te maken dat je geen koffie meer drinkt, geen zoetigheid meer nuttigt in aanloop naar een solo
BeantwoordenVerwijderenhoe zou ze daar op reageren...oma?