Yosemite

PED XING

San Francisco brengt je in een talige state of mind. Stap je de bus op krijg je in zomaar even drie talen te horen waar het heen gaat; achtereenvolgens in het Engels, het Spaans en het Chinees. Dat Chinees is blijven hangen. Tot in de buurt van het nationaal park van Yosemite waar het op verkeersborden en levensgroot op het asfalt gekalkt opduikt. XING. Zo staat er. XING? SCHOOL XING. O, er is een Chinese school hier en die heet XING. En o, nog eentje. En huh, nog eentje. Wacht, nu snap ik het. XING is natuurlijk gewoon Chinees voor school. Hebben ze de latinos dan ingeruild voor Chinezen hier in de staat van Californië? En waarom staat er ook XING op de straat waar er geen school is? Zoals in PED XING. O, wacht, PED staat vast voor ‘pedestrians’, voetgangers. XING is natuurlijk gewoon Chinees voor voetgangers. Toch???

Een paar dagen later met een whisky en wat kaarten in de hand aan de toog van de saloon voor de zekerheid een local om opheldering gevraagd. Vanwaar toch dat Chinees? Wat betekent [ksing] nu eigenlijk? De local vertrekt haar ogen bedenkelijk tot spleetjes. [ksing]? Ja, [ksing], het alomtegenwoordige [ksing]. [Eks-aai-en-dzjie]. ‘O, XING. Of course. Dat betekent ‘crossing’. O, nu snap ik het. XING is dus Chinees voor ‘crossing’. Crossing, yes, yes, knikken we elkaar tevreden toe. ‘Yes, yes, crossing’, herhaalt ze, ‘de X staat voor ‘cross’. Crossing. XING. Dat is korter.’ En dat was het einde van my Chinese dream.

XING. Of hoe de Amerikaanse regering sms’t met de bevolking.

San Fran

Amerikaanse aristocratie

De teletijdmachine van professor Barabas bestaat niet? Stap eens in een veel te grote Amerikaanse auto en rijd van New York een paar uur over de highway richting Massachusetts. Kies als eindbestemming Mishaum Point, waar de rijke families van de States professioneel roddelen met uitzicht op de Atlantische Oceaan. Waar de oude rijken concurren met de nieuwe rijken om de grootste huizen en de meest nobele waarden. Waar de getijden er niet in slagen de non-stop competitie om de stijlvolste kleren, de duurste tuinontwerpen, de meest ingewikkelde recepten weg te wassen. Waar er goedkeurend gedineerd wordt wanneer je ellebogen ver weg blijven van het tafelblad. Waar er verrukt gekird wordt wanneer je met de glimlach poneert dat je de huwelijkste staat maar niks vindt. Waar de rollen duidelijk verdeeld zijn en iedereen de zhare met veel verve vervuld, feilloos balancerend tussen sérieux en speelsheid. De Amerikaanse aristocratie. Stijlvolle aanstellers.

Van New Amsterdam naar New England

Dag New York,

Ik haat van u. Van uw mathematische straten, van uw verticale horizonten van beton, van uw plakkerige yogastudio's, van uw vochtige hitte en robuuste badkuipen, van uw claustrofobische rush, van uw eindeloze sirenes, van uw inwoners - de wereld door elkaar geklutst en als chocopasta over een witte boterham uitgesmeerd. Van uw Jackson Heights, Queens, uw sari's, uw latin beats, uw Tibetaanse monniken, van u.

Dag New Amsterdam, ik verlaat u voor New England, Massachusetts. Ik droom van haar, van haar keistranden, van haar vuurtorens, van haar 'city upon a hill', van haar Walden Pond, van haar Jack Kerouac, van haar oosten zwanger van het westen, van haar.

Minimalistisch toerisme

Vertaling

Gelezen in het boek van een Tibetaanse meester: 'the mind is like a monkey'.

Een uur later gehoord in de yogales van een New Yorkse meester: 'the mind is like a TV show'.

Scratchitti

Nieuw woord ontdekt in de metro van New York. Scratchitti. Scratchitti is net zoals graffiti 'a crime', zo las ik op een schermpje in de trein. Ik werd er meteen vrolijk van. Niet van de illegale aard van het 'scratchen on to glass'. Maar omdat het zo'n goed woord is. Omdat je meteen begrijpt wat het wil zeggen, zelfs als je het nog nooit eerder gehoord hebt. Omdat je het meteen zoveel mogelijk wil gebruiken, als een gloednieuwe jas die je wil uitproberen. Scratchitti. Scratchitti. Scratchitti.